Salomon

De laatste blog van het jaar 2023! Immens snel gegaan, dit jaar!  En net als vorig jaar was er, naast alle andere projecten, als afsluiter weer een Kerst voedselproject van de Stichting Hoop Haïti voor de ouderen. Het was moeilijk om al het voedsel lokaal te kopen en zeker een heel stuk duurder maar dat betekent ook dat het zo ontzettend nodig is! Het volgende verhaal is over 2 mensen in dat project en ik ben zo enorm blij dat die rookworsten in Nederland voor voedsel zorgen in Haïti!

Op zoek naar Salomon. Niet voor zijn wijs oordeel in een ingewikkelde zaak maar voor het ouderen voedselproject. Ik ken hem en zijn vrouw via de kliniek een aantal jaren. Hij heeft dementie en begint lichamelijk steeds meer te kwakkelen. Zij is zijn tweede vrouw en toegewijd aan de zorg voor hem. Salomon heeft een kind in Port au Prince maar samen hebben ze geen kinderen. Een paar maanden geleden kwam ik haar tegen op straat en ik schrok van hoe ze eruit zag. Ze was nooit een grote vrouw maar was nu wel erg mager geworden. Ze vertelde dat het zwaar was voor haar, de zorg voor Salomon en de zorg voor dagelijkse benodigheden zoals eten. Er is geen sociaal zorgstelsel in Haïti, geen Thuiszorg, geen AOW. Er is mantelzorg maar als dit ontbreekt dan houdt het op. Ik gaf haar wat ik kon geven en vertelde haar dat ze voor Salomon naar de kliniek kon komen met zijn dossierkaartje. De week erna was ze er voor zijn medicijnen. Toen de Stichting Hoop Haïti aangaf dat er dit jaar weer een Kerst voedselproject voor de ouderen kon zijn waren zij twee mensen die ik dolgraag in het project wilde hebben. Maar…ik wist alleen zijn naam (is ook moeilijk om te vergeten, zo’n mooie naam) en dat ze waarschijnlijk in Dupin wonen, of in Dubois, of ergens richting Beauchamp. En ik had een foto van toen ze vorig jaar in de kliniek waren. Onze wachter Fre Jal, die alle mensen in Haiti lijkt te kennen, kon me niet helpen. Ik vroeg het aan meerdere mensen maar niemand leek hen te herkennen. Op een zaterdagmorgen was ik bij de bakker en ik liet aan een aantal mensen daar hun foto zien. Nee, niemand herkende ze. Misschien had iemand ze wel eens in Foison gezien. Geen goed nieuws want dat is een hele andere streek dan dat ik dacht. Een chauffeur komt binnen, kijkt naar de foto en zegt: “De man ken ik niet maar die vrouw is ‘moun Dupin’. Volgens mij heeft ze een man uit Port au Prince”. Dingdingdingding, we hebben een winnaar! Hij wist niet precies waar ze wonen maar ‘ergens bij het huis van bos To die vorig jaar is overleden’. Ik liet hem met Berlange praten zodat hij weet waar we Salomon en zijn vrouw moeten zoeken. Ik ga terug naar het ziekenhuis en ben blij dat we op weg zijn naar het vinden van hen. Ik zit op een bankje buiten waar goed bereik is, check mijn berichten en…..een vrouw komt het terrein op. Mijn mond valt open…het is madame Salomon! Net nadat ik bij de bakker weg was, was zij langs gekomen op de kafou en men had haar verteld dat ik haar zocht! Echt, wat een mirakel, ik was zo blij! Ik kon haar de rijst, zwarte bonen en de olie geven. En incontinentieluiers en medicijnen want ze vertelde dat Salomon inmiddels zo goed als bedlegerig is. Ik regel een motor om haar naar huis te brengen met alle spullen en als ze op de motor stapt zegt ze “Gebeden zijn verhoord”.

Dit. Een actie met rookworsten in Nederland en mensen hier vinden wat ruimte, wat hulp in hun dagelijkse moeilijkheden. En niet alleen dit. Ik wil iedereen bedanken voor de steun over het afgelopen jaar, in welke vorm dan ook gegeven. Mijn werk en leven in Haiti, de SHH projecten, bijdragen voor een specifieke hulpvraag; zonder jullie betrokkenheid was het niet mogelijk. Niet alleen ìk ben hier in Haïti, jùllie zijn ook hier in Haïti. Door de steun die jullie geven. We zitten hier met zijn allen! Ik wens iedereen een gezond en voorspoedig 2024 en ik hoop dat we met elkaar en voor elkaar een verschil mogen blijven maken.