Goed gesprek

Een goed gesprek. Op de vroege zondagmorgen is hier niet veel voor nodig.  Twee grote oren en twee grote bruine ogen die mij begripvol aankijken. De ezel staat midden op mijn pad. Toen ik om 01.00  eruit moest voor een urgentie liet ze me schrikken door opeens op te doemen in het licht van mijn zaklamp. Om 06.00  neem ik de tijd voor een goed gesprek. Ze lijkt me te snappen. Als ik om 08.00 terug loop ben ik bijna teleurgesteld dat ze er niet meer staat. Ik had nog zoveel te vertellen. 

En soms is een goed gesprek meegaan in het denken van de ander, ook al ben je het er niet mee eens. Al gaat het tegen je gezond verstand in. Guerda is een vrouw van 23. Drie jaar geleden was ze twee maanden niet ongesteld en sinds die tijd denkt ze zwanger te zijn. Het bloedverlies elke maand is geen ongesteldheid. Haar buik blijft plat maar dat komt ‘omdat de baby zich verstopt in haar rug’. Ze is niet de eerste vrouw die dit denkt en mijn ervaring is dat deze denkwijze moeilijk is te doorbreken. Zelfs een negatieve zwangerschapstest is vaak niet een bewijs sterk genoeg om dit denken los te laten. Uiteindelijk stopt het bloedverlies (omdat men werkelijk zwanger wordt), de baby groeit en wordt na 4 jaar zwangerschap geboren. Hoe je ook praat en uitlegt, men houdt eraan vast dat dit kan. Guerda komt in de middag met haar moeder. Ze heeft buikkrampen en heeft gebraakt. De buikkrampen zijn weeën. Haar braken was het breken van de vliezen via de mond, een ander bakerpraatje waarin men hier gelooft. Guerda en haar moeder denken allebei dat ze gaat bevallen. Ik probeer wat gezond verstand over te brengen maar merk al snel dat dit niet lukt. Ik besluit het maar op te geven en zeg dat we maar eens gaan afwachten. Ik geef haar medicijnen voor maagzuur en buikkrampen. Guerda geeft nog 1 keer goed over en merkt dat erna haar weeën afnemen. Ze blijft nog een paar uur maar uiteindelijk besluiten zij en haar moeder dat het vals alarm was. De bevalling zet niet door. Blijkbaar is ook deze maand niet de maand waarin de baby geboren wordt. Ik probeer nog eens om uit te leggen waarom in mijn weten de zwangerschap niet bestaat. Zij proberen nog eens om mij uit te leggen waarom in hun weten de zwangerschap bestaat en herhalen alle dingen die ik hier eerder noemde, vertellen over een schoonzus die na 5 jaar beviel. De kinderwens van Guerda is groot. We besluiten om het eens te zijn dat we het niet met elkaar eens kunnen zijn. Een goed gesprek ondanks een wereld van verschil in denken. En ik hoop zo dat Guerda écht zwanger zal worden.